مدیریت زیرساخت‌ها یا ابنیه فنی (اعم از شبکه راه و روسازی، فرودگاه، پارکینگ، پل و زیرگذر، علائم و تابلوها، ریل راه آهن، شبکه زهکشی، شبکه لوله کشی آب و گاز) و انجام بهینه تعمیرات، نگهداری و اقدامات پیشگیرانه موجب ارتقای سطح خدمت دهی زیرساخت‌ها و صرفه جویی اقتصادی در سطح کلان میشود. مساله اصلی در مدیریت زیرساختهای حمل جواب به این سه سوال کلیدی در چرخه عمر آن استت: چه قطعه ای از زیرساخت مورد نظر، در چه زمان مشخصی در طول چرخه عمر زیرساخت مذکور توسط چه عملیات تعمیر خاصی مورد نگهداری قرار گیرد تا هزینه چرخه عمر شبکه زیرساختهای حمل و نقل کمینه شود و در عین حال بهترین میزان خدمت دهی توسط آن به کاربران عرضه شود. به عنوان مثال، عدم استفاده از یک سامانه مدیریت روسازی (عدم انجام به هنگام تعمیرات و نگهداری راه) موجب تحمیل هزینه ۱۴ میلیون دلار در سال در دهه نود به شبکه راه‌های استان آریزونا در ایالات متحده به طول ۷۳۰۰ مایل شده است. استفاده از یک سامانه مدیریت روسازی موجب جلوگیری از تحمیل خسارتی به مراتب بیشتر در حال حاضر به شبکه راه‌ها خواهد شد. مهم ترین بخش و هسته مرکزی مدیریت زیرساخت‌ها جمع آوری داده از وضع موجود شبکه راه ها با سرعت، دقت و صحت بالا و به صورت مکانیزه است که هدف اصلی این طرح می باشد.
